_____ΕΠΙΣΤΟΛΕΣ ΟΜΟΤΕΧΝΩΝ


_____Δεκέμβρης του 1977. Αγαπητέ μου Γιάννη Υφαντή. Η ποίηση σου μου άρεσε πολύ. Θα μ' ενδιέφερε να σε συναντούσα. Ευχαριστώ, φιλικότατα, Κωστής ΜΟΣΚΩΦ

_____Αθήνα, 5.12.1977. Αγαπητέ φίλε. Πήρα το βιβλίο σου. Είναι θαυμάσιο. Από τα λίγα σπουδαία τον τελευταίο καιρό. Τάσος ΛΕΙΒΑΔΙΤΗΣ

_____Θεσσαλονίκη 22.12.1977. Κύριε Γιάννη Υφαντή, τα ποιήματα σας μ' εντυπωσίασαν, σαν δίκαιος βηματισμός στον μηδενιστικό χώρο της στροφής προς τα έσω, της απόλυτα καταλυτικής των εκτός φαινομενικών αξιών, που φαίνεται να σας κατευθύνει προς τ' αρχικά βάθρα και θεμέλια της μνήμης, τον μύθο και τις σχετικές μ' αυτόν αναφορές."Αίρουσιν άνδρες αγαθοί Χριστού πύλας". Σας χαιρετώ εγκάρδια. Ν.Γ. ΠΕΝΤΖΙΚΗΣ

_____San Francisco, Δεκέμβρης, 1977. Ωραίος ποιητής είσαι Γιάννη Υφαντή. Μπράβο. Φχαριστήθηκα τα Μανθρασπέντα σου -τι θα πει Μανθρασπέντα; Αν έχεις κάποιον/κάποια να σου μεταφράσει τα ποιήματα των σελ. 12, 25, 30, 31, 51, θα τα βάλω κάπου. Ευχαριστώ. Γεια σου, Ντίνος (ΣΙΩΤΗΣ)

_____Αθήνα 2.4.78. Λοιπόν, γράφεις εξαίρετα ποιήματα και το ξαίρεις. Η.Χ.ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΑΚΟΠΟΥΛΟΣ

_____Αθήνα, 25.2.78. Γιάννη φεγγαρόπουλο. Η ποίηση σου είναι πάμπλουτη. Σε είχα στο κρεββάτι μου μια βδομάδα και κάπου κάπου ζήλευα. Με την αγάπη μου, Παυλίνα ΠΑΜΠΟΥΔΗ.

_____22.11.78. Αγαπητέ Κύριε Υφαντή, τα ποιήματα σας μου άρεσαν πάρα πολύ. Κι αν ήταν μόνο το θαυμάσιο ποίημα "Οι Εξόριστοι", και πάλι θα 'ταν αρκετό για ένα βιβλίο και σεις διαθέτετε μια σειρά από θαυμάσια ποιήματα-στολίδια. Και πάλι ευχαριστώ, Μαντώ ΑΡΑΒΑΝΤΙΝΟΥ

_____Απρίλης, 1978. Αγαπητέ Γιάννη. Ευχαριστώ για τα ποιήματα. Είναι θαυμάσια. Έλα γρήγορα. Μ' αγάπη. Κίμων ΦΡΑΪΕΡ.

_____Συν-χαίρω, ευχαριστώ! Νίκος ΕΓΓΟΝΟΠΟΥΛΟΣ.

_____Αθήνα 12.4.78. Υφαντή μεγάλε και τρανέ και πολυαγαπημένε. Εσύ κοιτάς τ' άστρα, βυζαίνεις τη γη (κι ο Θεός ξέρει τι άλλο) κι η τύχη σου δουλεύει! Εδώ έχεις ξεσηκώσει κύματα ενθουσιασμού και λέμε να σε βάλουμε στην Ακαδημία πριν μας χαλάσει (ΤΟ ΨΥΓΕΙΟ) ! Πότε θα 'ρθεις; Έπεται συνέχεια. Αγάπη. Κατερίνα (ΑΓΓΕΛΑΚΗ).

_____Coye - La - Fortet, 5.9.1978. Γιάννη, σε μια κριτική του κώλου, δημοσιευμένη στο θλιβερό ΑΝΤΙ, είδα να κατηγορείσαι επί εκζητήσει. Χέστους και δούλευε. Ο κάθε μαλάκας αργεί να καταλάβει (αν ποτέ καταλάβει) την σημασία της εκζήτησης, της προκλητικότητας κτλ. κτλ. στην ποιητική διαδικασία. Με συγχωρείς για τον εκνευρισμό μου. Γεια σου. Ηλίας ΠΕΤΡΟΠΟΥΛΟΣ.

_____Θεσσαλονίκη 10.11.1978. Κύριε Υφαντή. Ευχαριστώ για το "Μανθρασπέντα" σας. Διάβασα το βιβλίο σας με μιας, χωρίς να χρειαστεί να το σταματήσω. Χαίρομαι την αφθονία του ποιητικού λόγου σας όπου η ευφροσύνη της ζωής ξεπερνά το όποιο βάρος της περίσκεψης. Πλουτίζετε τον σουρεαλισμό μ' ευρήματα ωραία, μυθικά, με λόγια και παρατηρήσεις ξεχωριστές. Κι αισθάνεται κανείς διαβάζοντάς σας πόσο χαίρεστε την ποιητική ομιλία, δίχως να φοβηθείτε σκέψεις και στοχασμούς. Έτσι μεταδίδετε μιαν ευδαιμονία, ξεπερνώντας την οδυνηρή δυστροπία των αισθημάτων μας - ακόμα και την ευφυΐα σας.... Ζωή ΚΑΡΕΛΛΗ

_____Αθήνα, 1978. Ξέρετε πόσο μου άρεσε το βιβλίο σας; Γιατί θαρρώ βρήκα ανοιχτό το δρόμο (που ένοιωθα ανοιχτό) από τον Όμηρο στους μυστικούς της Ανατολής και πάνω σε στέρεο χώμα σκέτο. Όχι όλα. Φοβηθείτε την πολλή γνώση. "Πρέπει να ξαναβρούμε τα ονόματα των πραγμάτων". Ελένη ΒΑΚΑΛΟ.

_____Στοκχόλμη, 10 τ' Απρίλη 1979. Αγαπητέ μου Γιάννη Υφαντή! Δεν μπορώ να σου κρύψω μιαν αλήθεια: "ότι μέσα στα τελευταία χρόνια, δεν ξαναδιάβασα άλλη πρωτοπαρουσία, Ρωμιού ή ξένου, με τόσα πολλά και καλοδουλεμένα ποιήματα. Ήταν μεγάλη η χαρά, και θησαυρός η πείρα που μου 'δωσες. Είταν σα να 'σκαφτα χρόνια να 'βρω νερό, κι άξαφνα τινάχτηκε ένα συντριβάνι μέχρι τον ήλιο. θα πρέπει να σου μηνύσω ακόμα, πως πίσω από το στίχο σου ξέκρινα το χέρι του μεγάλου μάστορα, που τόσο καρτερούμε να προβάλλει ανάμεσα απ' τους πολλούς και καλούς ποιητές της νεότερης γενιάς. Ελπίζω να μη με βγάλει ψεύτη ο χρόνος, τόσο για χάρη της Ελλάδας, όσο και γενικότερα. Για χάρη της παγκόσμιας λύρας. Σου σφίγγω γερά το χέρι και Σ' ευχαριστώ. Κωστής ΠΑΠΑΚΟΓΚΟΣ.


_____

_____4.10.1983. Να 'σαι καλά! Δούλευε και μην ακούς κανένα. Σου σφίγγω το χέρι, με αγάπη, Οδυσσέας ΕΛΥΤΗΣ.


_____

_____Αθήνα, 9.XII.86. Γιάννη μου, "Ο Καθρέφτης του Πρωτέα" σου με μάγεψε. Βιώνεις οράς κι εξαγγέλλεις το θαύμα Άνθρωπος, το θαύμα Κόσμος - θαύμα οδυνηρό και ολόφωτο. Η ποίησή σου (αληθινά πρωτεϊκή) είναι η έκσταση του αισθησιασμού κι ο αισθησιασμός της έκστασης. Σ' ευχαριστώ και Σε φιλώ. Γιάννης ΡΙΤΣΟΣ.

_____Ωραιόκαστρο, 15 Μαρτίου 1987. Γιάννη, είχα πολλά χρόνια να διαβάσω τόσο ατόφια, τόσο άξια του ονόματος ποίηση. Τι να πρωτοδιαλέξει κανείς απ' αυτό το υπέροχο βιβλίο... Ονομάζοντας ξανά τα πράγματα από την αρχή, μυθικός και καταγωγικός, τα κάνεις να ξαναλάμψουν με την αθωότητα και το σφρίγος καθώς τα πλησιάζεις των πρωτοπλάστων. Στέκω ιδιαίτερα στην κατανυκτική "Απόγνωση 1983". Η αληθινή συντριβή, το βαθύ υπαρξιακό πάθος και το τραγικό ρίγος, που διατρέχουν απ' την αρχή ως το τέλος το συγκλονιστικό αυτό ποίημα -προσευχή, το κάνουν να λάμπει (και να παρηγορεί) μέσα σ' ολόκληρη την ποίηση μας, όλων των γενεών και των τάσεων. Σε θεωρώ (και πιστεύω ακράδαντα) ότι είσαι ο σημαντικότερος ποιητής της γενιάς σου αλλά και μια εντελώς ξεχωριστή, διακεκριμένη φωνή, μέσα σ' ολόκληρη τη μεταπολεμική μας ποίηση. Με την αγάπη που η ποίηση μας μαθαίνει, Ανέστης ΕΥΑΓΓΕΛΟΥ.

_____18.1.1988, Φίλε Γιάννη, Ευχαριστώ πολύ και για τα Δέκα ποιήματα και για τα Σημεία. Όχι, δεν είμαι ο "Ερμής" και έχω χωρίσει από τη Λένα. Το "εκδότης" είναι και δικός μου ευσεβής πόθος. Χρόνια πολλά. Γιώργος (ΣΑΒΒΙΔΗΣ).

Πάρος, 1.8.88. Γιάννη, σε ευχαριστώ για τα "Ποιήματα Κεντήματα στο Δέρμα του Διαβόλου". Τα διάβασα κι ένοιωσα μεγάλη ευφορία, σχεδόν (προσωπική) ικανοποίηση. Στερούμενος της δυνατότητας να σου προσφέρω κάποιο βραβείο, σου κάνω τη μαλακισμένη πρόταση να γίνεις (έστω!) μέλος της "Εταιρείας Συγγραφέων". Εάν δέχεσαι γράψε μου για τα περαιτέρω... Ηλίας ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΑΚΟΠΟΥΛΟΣ

_____Αθήνα, 8.8.88. "Ιωάννη, / φωτεινέ ποιμένα έναστρων ζώων / και ποτιστικέ μπαξεβάνε πάσης χλωρίδος,/ σηκώνεις κάθε τόσο το δεξί σου χέρι / και γράφεις μυστικές πεντάλφες και παραμυθητικές χειρονομίες / στα τέσσερα σημεία του ορίζοντα./ Είμαι ακριβώς εκεί που δείχνεις / και πιάνω το στυλό, / για να σου στείλω τούτον το χαιρετισμό / που στον οφείλω χρόνια τώρα./ Αλλά να ξέρεις, κι έτσι να διαβάζεις / ό,τι σου αρέσει από αυτά που γράφω, / πως εννοείται πάντα κάτω από τον τίτλο / η αφιέρωση:

_____________Στον Γιάννη Υφαντή
_____μήτε αστό μήτε χωριάτη
_____αλλά πολίτη πια του σύμπαντος
_____σαν τα σκαθάρια και τους ήλιους.

_____Να 'σαι καλά. Μην κουραστείς να κάνεις σούζες με μηχανάκια, με νταλίκες, με γαϊδούρια, με τρακτέρ, αλλά και με το άρμα του Ήλιου, τιμώντας έτσι τον πρώτο "καμικάζι", τον Φαέθοντα. Με αγάπη, Μιχάλης ΓΚΑΝΑΣ.

_____Παρίσι, 9.11.1988. Είσαι Υφαντή μου κάτι πολύ περισσότερο από αυτό που νομίζεις - είσαι, όντως, ένας εξαίσιος ποιητής. Η Ελλάδα είναι μια φτωχομπινεδίστικη χώρα όπου επιπλέουν διάφοροι φελοί. Ο άγριος ποιητής αντιμετωπίζεται σα λυσσασμένο σκυλί κι αν του επιτρέψουν να ζήσει θα πρέπει να τους πει ευχαριστώ. Δεν σου μιλάω πατερναλιστικά, αλλά σου γράφω σαν γεροντάκι που έτυχε να κάθεται πλάι σου στο καφενείο. Καλό Καλοκαίρι! Ηλίας ΠΕΤΡΟΠΟΥΛΟΣ.

_____Αθήνα, 27.II.1988. Γιάννη μου, καλέ κι αγαπημένε, γειά σου. Έλαβα τα "Αθανάτου Μνήμης Σημεία" σου. Το διάβασα και τα χάρηκα. Χάρηκα την σκέψη σου και περισσότερο από όλα χάρηκα γιατί βρήκα καθαρότερα από κάθε άλλη φορά τον δρόμο που θα με οδηγούσε βαθύτερα στην ποίηση σου. Εκτός από αυτό, Γιάννη-μου, είναι παρήγορο ότι στους σημερινούς καιρούς της ευτέλειας και της "επιφάνειας", ποιητές της δικής σου αξίας, παράλληλα με την ποίηση τους, σκέπτονται τόσο σοφά και σώζουν την τιμή της πολιτείας. Σε φιλώ, ο φίλος σου Γιώργος ΜΑΡΚΟΠΟΥΛΟΣ

_____Θεσσαλονίκη, (Πολύχρονο Κασσάνδρας), 14.7.1993 "...Αγαπητέ μου Γιάννη. Το βιβλίο σου "Αθανάτου Μνήμης Σημεία" είναι μια περίλαμπρη μαρτυρία για την πρωτογενή, μυθολογική καταγωγή της ποιήσεώς σου που μας προσφέρει ένα εντελώς προσωπικό όραμα, ένα βαθύ μυστήριο, την ιερότητα του λόγου και την απροσποίητη ομορφιά. Φοβούμαι ότι ελάχιστοι υποψιάζονται πως κυκλοφορεί στην πόλη μας, ανάμεσα μας, ένας τόσο σπουδαίος, "ένθεος" και "μυστικός" ποιητής σαν εσένα. Σ' ευχαριστώ για την σπάνια αισθητική και πνευματική αγαλλίαση που μου χάρισες και σου σφίγγω εγκάρδια το χέρι". Τάκης ΒΑΡΒΙΤΣΙΩΤΗΣ

_____Θεσσαλονίκη, 22. 1. 1995. Αγαπητέ μου Γιάννη. Γράφεις μια ποίηση κυριολεκτικά αποκαλυπτική και μαγική, μια ποίηση αληθινά μυθική που μας εισάγει στα μυστήρια του σύμπαντος, πρωτόγνωρη και πρωτάκουστη, γεμάτη αθωότητα, μια ποίηση που είναι η ίδια η αθωότητα. Είμαι βαθύτατα συγκινημένος από την πολύτιμη ποιητική προσφορά σου. Εγκάρδια δικός σου, Τάκης ΒΑΡΒΙΤΣΙΩΤΗΣ

_____Αθήνα 12. 5. 1997. Αγαπητέ και εκλεκτέ μου Γιάννη, γεια σου. Δεν θέλω να σου πω λόγια πολλά, θέλω μόνο να σε συγχαρώ από καρδιάς για το βιβλίο σου. Κάθε βήμα σου στον στίχο και τον χρόνο, Γιάννη μου, σκέφτηκα μόλις το έκλεισα, είναι και ένα βήμα που φέρνει (και μας φέρνει όλους μαζί σου), όλο και πιο κοντά στον "Ναό του Κόσμου". Ξαναδιάβασα όλα τα έργα σου κατόπιν, με την ευκαιρία, και συμπλήρωσα αυτή την πανδαισία. Αγαπώ τη λάμψη σου και αγαπώ τη φωνή σου. Αγαπώ τον ουρανό σου και το μαγικό χεράκι σου. Φιλιά, ο Γιωργάκης σου (ΜΑΡΚΟΠΟΥΛΟΣ).

_____Τρίκαλα 18.5.97. "Αγαπητέ μου Γιάννη. Σ' ευχαριστώ για τα γεμάτα φως και μυστικές αλήθειες ποιήματά σου. Σ' ευχαριστώ για τη δόξα του λόγου και την κοσμογονική φωτιά. Βρίσκεσαι "πάντα εδώ" και το χαίρομαι. Σου στέλνω ασπασμούς κουνώντας κλαδιά λεύκας και ιτιάς.." Ηλίας ΚΕΦΑΛΑΣ

_____Θροφαρί 4. 8. '97. Γιάννη μου, Το βιβλίο σου με ενθουσίασε. Το διαβάζω και το ξαναδιαβάζω και, κάθε φορά, μ' αρέσει περισσότερο. Στέρεη ποίηση, παλλόμενη, που σημαδεύει ταυτόχρονα, το μυαλό και την καρδιά και πετυχαίνει με απόλυτη ακρίβεια και τους δύο στόχους. Ποίηση στοχαστική, αλλά όχι λόγια· λυρική, αλλά όχι γλυκανάλατη· ερωτική, αλλά δίχως σαλιαρίσματα. Καταφέρνεις επίσης και περνάς με εκπληκτική άνεση απ' το μεγαλόφωνο στο χαμηλόφωνο ύφος. Και παντού περνάει ένας άνεμος ψυχικής υγείας και ανάτασης. Πρόκειται για κατακόρυφη ποίηση. Φίλος σου. Αργύρης ΧΙΟΝΗΣ

_____Πάτρα, 20. 4. 98. Πράγματι τα ποιήματα σου -άλλοτε σκληρά, άλλοτε σαρκαστικά, πάντοτε βαθύτατα ερωτικά, θρησκευτικά- καθρεφτίζομαι, πονάω, πεισμώνω, λυτρώνομαι. Οι λέξεις σου ονομάζουν τα πράγματα με την αλήθεια του σώματος, όχι των ιδεών, δηλαδή όχι με ονόματα, αλλά με ιστορίες ζωής όλων των όντων. Πώς να στο πω; Κατέχεις τη γλώσσα του σύμπαντος. Η ποίησή σου είναι συμπαντική: η παπαρούνα γίνεται έρωτας, τα ελάφια πρίγκηπες, η μαχαιριά σχισμή αιδοίου, ο φαλλός κρίνο, τα κουνούπια χρυσοθήρες, κ.α., κ.α. Σε είδα, μέσα από τις λέξεις σου, "σαν άγιο με κάπα από φως", που ξεγυμνώνεις τα πράγματα, όμορφα ή άσχημα, και διδάσκεις πως η ελευθερία δεν είναι να κάνουμε άλλα, αλλά να υπάρχουμε ανάμεσα στα άλλα. Στροβιλίζομαι στα ποτάμια των βιβλίων σου και μ' αρέσει να χάνομαι στα κύματα τους, να πιάνω πάτο και να φαντάζομαι ουρανούς. Με αναστατώνεις και σε ζηλεύω, φίλε καλέ μου, σ' αγαπώ πολύ. Σε φιλώ, Διονύσης ΚΑΡΑΤΖΑΣ

_____Παρίσι, 7.6.1998. Γιάννη μου! Το βιβλίο σου ΑΘΑΝΑΤΟΥ ΜΝΗΜΗΣ ΣΗΜΕΙΑ είναι υπέροχο. Πιθανότατα είναι το ωραιότερό σου ποίημα. Ασφαλώς είναι ένα από τα πλέον ωραία βιβλία που εδιάβασα την τελευταία δεκαετία. Είσαι υποχρεωμένος να συνεχίσεις γιατί η Χώρα σε χρειάζεται. Μακάρι να 'γραφα σαν και Σένα... Σε φιλώ, Ηλίας ΠΕΤΡΟΠΟΥΛΟΣ.

_____Αγαπητέ μου Γιάννη Υφαντή, από χτές διαβάζω το "Ιδεόγραμμα" και ξέρω πολύ καλά πως, όπως κάθε βιβλίο, είναι καταδικασμένο να τελειώσει κάποια στιγμή. Ομως το χαίρομαι διπλά, γιατί παράλληλα -διαβάζοντάς το- έχω την υποψία πως αυτό το συγκεκριμένο βιβλίο πρόκειται να διαρκέσει για πάρα πολλά χρόνια, ώσπου ένας άλλος Γιάννης Υφαντής ή ο ίδιος -εσύ- μεταμορφωθείς σε έναν άλλο Γιάννη Υφαντή και συνεχίσεις το "Ιδεόγραμμα του φιδιού". Μόλις πέρασα στα "Ονειρα". Θα σε κρατώ ενήμερο. Με αγάπη, Δημήτρης Νόλλας.

_____Αγαπητέ μου Γιάννη, το "Ιδεόγραμμα του Ουροβόρου Οφεως" είναι λάμψη, φωτιά και δρόσος. Σ'ευχαριστώ πολύ για την ποίηση που απλόχερα μας προσφέρεις. Και που τόσο απολαμβάνω,(άλλοτε με πιστόλι στον κρόταφο και άλλοτε χωρίς!). Φιλικά, Δημήτρης ( Νόλλας ).

           Αγαπητέ Γιάννη έλαβα "Το ιδεόγραμμα του φιδιού" και σ' ευχαριστώ. Αμέσως διάβασα το πρώτο μέρος ("Διηγήσεις πραγματικών περιστατικών") και μου άρεσε πολύ. Αργότερα θα διαβάσω και τις άλλες ενότητες. Σε θυμούμαι πολλές φορές, λείπεις κι απ' τη Θεσσαλονίκη και απ' τις Σαράντα Εκκλησιές. Χαιρετίσματα στη γυναίκα και την κόρη σου κι εύχομαι να περνάς καλά στον τόπο σου.

           Με αγάπη, Ντίνος Χριστιανόπουλος. Θεσσαλονίκη 9. 3.2003.

 

Μου άρεσε πολύ η άλλη ματιά που έχεις, (ΕΡΩΣ ΑΝΙΚΑΤΕ ΜΑΧΑΝ) αυτή του σύγχρονου εξαίρετου ποιητή που είσαι. Μάρνη Χατζηεμανουήλ παρουσιάστρια στην ΕΤ3: 11.9. 2004.

Βαγγέλης Ραπτόπουλος, συγγραφέας: 20.8.2004: Το βιβλίο σου  (ΕΡΩΣ ΑΝΙΚΑΤΕ ΜΑΧΑΝ) είναι έξοχο·  αστέρι. Διαβάζω στο ραδιόφωνο ποιήματά του ξανά και ξανά.

Στέλιος Ντόμαλης, συγγραφέας: 12. 9. 2004: Το βιβλίο σου (ΕΡΩΣ ΑΝΙΚΑΤΕ ΜΑΧΑΝ) είναι εξαίσιο, τολμηρό και συνάμα σεμνό.

             Είναι ωραίο πράγμα να είναι κανείς σπουδαίος. Αλλά πολύ πιο σπουδαίο πράγμα είναι να είναι κανείς ωραίος.(Αραβική Παροιμία). Είσαι ωραίος άνθρωπος Γιάννη Υφαντή. Στέλιος Ντόμαλης, Λάρισα, Απρίλιος του 2004.

              Είδα τη σελίδα σου στο ΙΝΤΕΡΝΕΤ. Ώστε εσύ έγραψες τα ωραιότερα ποιήματα στον κόσμο; Εσύ κι εγώ; Ναι είναι αλήθεια... Με συγχωρείς που ενθουσιάζομαι πολύ μαζί σου, μα είναι αδύνατον να ενθουσιαστώ με τον εαυτό μου... Λάρισα Ιούλιος του 2004, Στέλιος Ντόμαλης.

             Thu, 23 Sep 2004 00:36:18. Από : Dimitris Nollas (Για το βιβλίο ΕΡΩΣ ΑΝΙΚΑΤΕ ΜΑΧΑΝ )
             Αστραφτερέ, ηλεκτροφόρε ποιητή του έρωτα και της μάχης, να ζήσεις, ωρέ Γιάννη Υφαντή, να σου δίνει ο Θεός χρόνια να τραγουδάς και να μας ευφραίνεις. Επειδή γερνάω και ξεχνάω: Σου έστειλα τα διηγήματά μου "Ο παλαιός εχθρός"; Μήπως σου ξανάγραψα για τα ποιήματά σου που με ζάλισαν τον Αύγουστο όταν τα έλαβα; Το δεύτερο ερώτημα δεν χρειάζεται απάντηση, είμαι σίγουρος θα ήταν εγκωμιαστικά τα λόγια μου και άρα να τα προσθέσεις στα τωρινά. Το πρώτο όμως χρήζει απαντήσεως, ΤΩΡΑ! Με αγάπη, Δημήτρης.
 

        ΝΤΙΝΟΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΠΟΥΛΟΣ, (για συλλογή ΕΡΩΣ ΑΝΙΚΑΤΕ ΜΑΧΑΝ):

       Αγαπητέ μου Γιάννη, πήρα τη νέα σου ποιητική συλλογή και σ' ευχαριστώ. Είναι, αλήθεια, πηγαίο το πάθος σου για τη ζωή και για τον έρωτα, αλλά θα ήθελα λιγότερες ρίμες και περισσότερο συγκρατημό στο λεξιλόγιό σου. Κατά τα άλλα, έχω σταματήσει από το 1998 να γράφω ποιήματα και φοβούμαι πως δε θα γράψω ποτέ πια. Αντίθετα, εσύ γράφε όσο μπορείς, έχεις ακόμη να πεις πάρα πολλά.

      Με αγάπη, Ντίνος

     Θεσσαλονίκη, 15.12.2004.

 
     O Ηλίας Πετρόπουλος αφιερώνοντας τα «Ακόλαστα σονέτα του Αρετίνου» στον Γ.Υ.

 

            

     Τρίκαλα 10-5-2009

     Αγαπητέ μου Γιάννη, χαίρε.
Εδώ και λίγες ημέρες χαίρομαι ξανά τη λαμπρή σου ποίηση, καθώς κρατώ στα χέρια μου τη νέα έκδοση "Οι μεταμορφώσεις του μηδενός". Τελικά, αυτό το μηδέν, γεννά μια συνεχή ροή ύλης, συνιστά μια αέναη παρθενογέννηση. ίσως, γιατί μέσα του κρύβει έναν και μοναδικό σπόρο: την ποίηση.
     Χαίρομαι, γιατί εσύ Γιάννη έχεις τιθασεύσει τον ιερό αυτόν αριθμό, βγάζοντας απ' τα σπλάχνα του σωματικούς πόνους, ερωτικές αναφλέξεις, ακόμα και οντολογίες ολόκληρες.
     Δεν κουράζομαι ποτέ να διαβάζω εκ νέου τα ποιήματά σου, να τα έχω αγαπημένα μου και να τα διαδίδω. Συγχαίρω, λοιπόν, ακόμα μια φορά και στέλνω την αγάπη μου.
Εγκάρδια
Ηλίας Κεφάλας

       

 

 

 


ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΟΥ ΧΡΗΣΤΟΥ ΓΑΛΛΙΟΥ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΓΙΑΝΝΗ ΥΦΑΝΤΗ ΤΟΝ ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟ ΤΟΥ 2014:

 

ΚΑΠΩΣ ΑΡΓΟΠΟΡΗΜΕΝΑ, αλλά ευχαριστώ για την αποδοχή κ.Υφαντή!

ΘΑΥΜΑΖΩ ΤΟ ΕΡΓΟ ΣΑΣ: το πως παντρεύετε τόσο ανεπιτήδευτα τη μυστική παράδοση και την αρχέτυπη εικονοποιϊα του μύθου με την ερωτική ελευθεροστομία και την αμφίστομη παγανιστική ορμή με τη μειλίχια προσωπολατρεία, με αφήνει άναυδο! Μου αρέσει πολύ η χαώδης τελετουργία στο στίχο και οι επαναστατικές πράξεις που την ορίζουν, καθώς ταυτόχρονα φιλτράρεται από πανάρχαια ρεύματα της ψυχής και της εμπειρίας!

Η ΠΟΙΗΣΗ ΣΑΣ με έχει εμπνεύσει ακριβώς εκεί που πρυτανεύει: στο μεταίχμιο μεταξύ «λεκεδιασμένης»-εγκόσμιας συγκεκριμενοποίησης και ιεροφανούς αφαίρεσης! Να είστε καλά και να συνεχίζετε!

 


 

 

ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΣΤΗΝ ΑΡΧΙΚΗ ΣΕΛΙΔΑ